سفته رو چجوری پر کنیم

سفته پر کردن شاید در نگاه اول یه کار پیچیده و حقوقی به نظر بیاد، ولی کافیه بدونی هر قسمت رو چطور دقیق و درست بنویسی تا بعداً دردسر نشه. خیلی ها به خاطر ناآگاهی یا عجله، اشتباهاتی تو پر کردن سفته می کنن که می تونه دردسرهای حقوقی بزرگ و جبران ناپذیری براشون به وجود بیاره. تو این راهنمای جامع و خودمونی، قدم به قدم بهت یاد می دیم چطور سفته رو بدون هیچ اشتباهی پر کنی تا خیال خودت و طرف مقابلت راحت باشه و از دردسرهای حقوقی هم دور بمونی. با ما همراه باش تا از صفر تا صد این سند مهم رو با هم بررسی کنیم.

سفته، این برگه آبی رنگ که شاید تو کمد هر خونه ای پیدا بشه، یکی از پرکاربردترین ابزارهای مالی و تعهدی توی کشور ماست. از ضمانت کاری و استخدام گرفته تا قرض و وام های بین آشنایان، یا حتی معاملات تجاری و اجاره خونه، پای سفته وسط میاد. اما همین برگه ساده، اگه درست پر نشه، می تونه کلی مشکل ساز بشه. هدف ما اینه که با زبانی ساده و کاربردی، همه اون چیزی رو که برای پر کردن یه سفته لازم داری، بهت بگیم تا دیگه نگرانی بابتش نداشته باشی.

سفته چیه و چرا باید بلد باشیم پرش کنیم؟

قبل از اینکه بریم سراغ اینکه سفته رو چجوری پر کنیم، خوبه یه کم در مورد ماهیت این سند و اهمیتش حرف بزنیم. سفته یا همون فَته طلب که اسم قشنگ و حقوقی شه، طبق ماده ۳۰۷ قانون تجارت، یه سند تجاریه. یعنی چی؟ یعنی با امضای این برگه، صادرکننده (کسی که سفته رو می ده) تعهد می کنه که یه مبلغ مشخص رو تو یه تاریخ مشخص یا هر وقت دارنده (کسی که سفته رو داره) بخواد، بهش پرداخت کنه. این یعنی یه تعهد محکم و قانونی!

سفته چیه اصلاً و چرا اینقدر مهمه؟

سفته در واقع یه قولنامه پرداخت پوله. وقتی کسی سفته رو امضا می کنه، یعنی رسماً و قانوناً قبول کرده که اون مبلغ رو تو زمان تعیین شده بپردازه. اهمیت سفته از اینجا میاد که یه سند لازم الاجرا محسوب میشه. این یعنی اگه صادرکننده به تعهدش عمل نکنه، دارنده سفته می تونه با طی کردن مراحل قانونی، خیلی راحت تر از یه قول شفاهی یا حتی یه سند عادی، پولش رو وصول کنه.

یه ویژگی دیگه سفته اینه که قابل انتقال هست. یعنی دارنده سفته می تونه اون رو به شخص دیگه ای واگذار کنه. البته برای این کار باید یه سری نکات رو رعایت کرد که بهش میگن ظهرنویسی یا پشت نویسی سفته. مثلاً فرض کن از علی پول طلبکاری و علی بهت سفته داده. تو می تونی اون سفته رو به رضا بدی تا علی پول رو به رضا بده، یا اینکه خودت اون سفته رو به عنوان ضمانت به رضا بدی.

فرق سفته و چک چیه که همه جا اسمشون کنار هم میاد؟

خیلی ها فکر می کنن سفته و چک شبیه همن، ولی فرق های اساسی دارن. اصلی ترین تفاوتشون اینه که:

قابلیت نقد شوندگی: چک رو میشه مستقیماً از بانک نقد کرد، اما سفته اینطور نیست. سفته رو اول باید بهش واخواست بزنی و بعد از طریق دادگاه پیگیری کنی.
مسئولیت کیفری: چک بلامحل (چکی که پول تو حسابش نیست) می تونه جنبه کیفری داشته باشه و صادرکننده به زندان بیفته. اما سفته اینطور نیست و عدم پرداخت سفته، فقط جنبه حقوقی داره. یعنی زندان رفتن نداره، ولی بدهکار باید پول رو بده.
مالیات: سفته برای صدور و خریدش یه مالیات جزئی داره که روی خودش کشیده میشه، ولی چک اینطور نیست.

پس می بینید که با وجود شباهت ها، این دوتا سند تجاری، دو روی سکه با کاربردهای متفاوت هستن.

سفته به چه درد می خوره؟ (کاربردهای رایج)

سفته کاربردهای خیلی زیادی داره و تو موقعیت های مختلفی استفاده میشه. چندتا از مهم ترین هاش رو با هم ببینیم:

ضمانت کاری یا حسن انجام کار: خیلی از شرکت ها و کارفرماها از کارجوها سفته می خوان تا مطمئن بشن کارشون رو درست انجام میدن و تعهداتشون رو زیر پا نمی ذارن. این سفته معمولاً عندالمطالبه صادر میشه و توش قید میشه بابت ضمانت حسن انجام کار.
ضمانت وام و تسهیلات: وقتی از بانک یا یه شخص وام می گیری، ممکنه ازت سفته بخوان تا اگه نتونستی اقساط رو پرداخت کنی، وام دهنده بتونه با اون سفته پولش رو پیگیری کنه. تو این حالت، معمولاً مبلغ و تاریخ سررسید دقیق قید میشه.
تضمین تعهدات و قراردادها: تو خیلی از قراردادها، مثلاً قراردادهای مشارکت، پیمانکاری یا حتی اجاره، سفته به عنوان تضمین انجام تعهدات یکی از طرفین استفاده میشه.
معاملات تجاری: بین تجار و بازرگانان هم سفته برای تضمین پرداخت های آتی تو خرید و فروش های کلان یا معوق کاربرد داره.

خلاصه که سفته یه ابزار قدرتمنده که اگه درست استفاده بشه، می تونه حسابی به نفع هر دو طرف معامله باشه.

صفر تا صد پر کردن سفته: گام به گام و ساده!

خب، رسیدیم به بخش اصلی و مهم ماجرا. حالا که می دونیم سفته چیه و به چه دردی می خوره، بیاید ببینیم سفته رو چجوری پر کنیم که هیچ جاش غلط از آب درنیاد. یه سفته خام رو تصور کنید که جلوتون گذاشتید. ما بخش های مختلفش رو شماره گذاری می کنیم و دونه دونه توضیح می دیم.

نکته مهم: وقتی می خواید سفته رو پر کنید، همیشه از یه خودکار آبی یا مشکی استفاده کنید که اثرش موندگار باشه. از خودکار ژله ای، مداد، ماژیک یا خودکارهایی که کمرنگ میشن، استفاده نکنید. همچنین، به هیچ عنوان خط خوردگی، لاک گرفتگی یا دست کاری روی سفته ایجاد نکنید. اگه اشتباهی شد، اون سفته باطل محسوب میشه و باید یه سفته جدید بردارید.

گام اول: تاریخ صدور سفته (سمت راست و بالای سفته)

اولین چیزی که باید تو سفته پر کنی، تاریخ صدوره. این تاریخ یعنی همون روزی که سفته رو امضا می کنی و میدی دست طرف مقابل.

چرا تاریخ صدور انقدر مهمه؟ تاریخ صدور، نقطه شروع اعتبار سفته ست و از نظر حقوقی خیلی مهمه. بدون این تاریخ، سفته ارزش تجاری اش رو از دست میده و تبدیل به یه سند عادی میشه که پیگیریش سخت تره.
چطور تاریخ رو درست بنویسیم؟ تاریخ رو باید هم به عدد و هم به حروف بنویسی. مثلاً: پانزدهم اردیبهشت ماه سال یک هزار و چهارصد و سه (۱۴۰۳/۰۲/۱۵). حتماً روز، ماه و سال رو هم به عدد و هم به حروف بنویس تا هیچ شکی باقی نمونه.
اگر تاریخ صدور نباشه، چی میشه؟ اگه تاریخ صدور رو ننویسی، سفته دیگه سند تجاری محسوب نمیشه و فقط یه سند عادیه. این یعنی دارنده سفته برای وصولش، باید مراحل طولانی تر و پیچیده تری رو تو دادگاه طی کنه و ممکنه نتونه از خیلی از مزایای سفته مثل واخواست و توقیف اموال سریع استفاده کنه.

گام دوم: مبلغ سفته (هم عدد، هم حروف!)

مبلغ سفته یکی از اصلی ترین قسمت های این سند هست که باید با نهایت دقت پر بشه. این مبلغ، همون پولی هست که صادرکننده متعهد میشه پرداخت کنه.

قوانین نوشتن مبلغ: مبلغ رو باید حتماً هم به عدد و هم به حروف بنویسی. اول به حروف و بعد به عدد. مثلاً: مبلغ یکصد میلیون ریال (۱۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال). دقت کن که مبلغ عدد و حروف باید دقیقاً با هم برابر باشه. اگه این دوتا با هم فرق داشته باشن، مبلغی که با حروف نوشته شده، ملاک قرار می گیره.
مبلغ اسمی و مالیات سفته: روی هر برگه سفته، یه مبلغ اسمی چاپ شده (مثلاً: سفته تا مبلغ ده میلیون ریال). این مبلغ در واقع سقف اعتبار اون سفته ست و شما نباید بیشتر از اون روی سفته بنویسید. مبلغی که برای خرید سفته از بانک یا نوشت افزاری پرداخت می کنید، در واقع همون مالیات سفته ست که مجلس شورای اسلامی تعیینش می کنه. هر چقدر سقف سفته بالاتر باشه، مالیاتش هم بیشتره.
اگر مبلغ بیشتر از سقف اسمی باشه؟ اگه روی سفته ای که سقفش مثلاً ۱۰ میلیون ریال هست، شما ۱۰۰ میلیون ریال بنویسی، اعتبار سفته از بین نمیره، ولی فقط تا سقف ۱۰ میلیون ریال از مزایای سند تجاری بهره مند میشه و مابقی به عنوان سند عادی قابل پیگیریه. برای جلوگیری از این مشکلات، همیشه سفته ای بخر که سقفش از مبلغ مورد نظرت بیشتر باشه یا چندتا سفته با هم به اندازه مبلغ مورد نظرت استفاده کنی.
خالی گذاشتن مبلغ: فاجعه بارترین اشتباه! به هیچ عنوان، تاکید می کنم، به هیچ عنوان بخش مبلغ سفته رو خالی نذار. سفته بدون مبلغ، هیچ اعتباری نداره و ممکنه حتی سوء استفاده هم بشه. فرض کن یه سفته سفید امضا دادی و مبلغ هم ننوشتی. دارنده سفته می تونه هر مبلغی دلش خواست توش بنویسه و شما مجبور به پرداختش بشی. پس همیشه مبلغ رو با دقت و کامل بنویس.

گام سوم: نام گیرنده سفته (کی قراره پول رو بگیره؟)

بخش بعدی، مربوط به اسم کسیه که قراره پول رو دریافت کنه یا به قول حقوقی ها، ذی نفع سفته. این قسمت معمولاً با عبارت در وجه یا حواله کرد شروع میشه.

نام کامل یا شرکت: اینجا باید اسم و فامیل کامل شخص گیرنده یا اگه طرف یه شرکته، اسم کامل شرکت رو دقیق بنویسی. مثلاً: در وجه آقای/خانم [نام و نام خانوادگی کامل] فرزند [نام پدر] به شماره ملی [کد ملی]. اگه اسم شرکت باشه، در وجه شرکت [نام کامل شرکت] با شناسه ملی [شناسه ملی شرکت].
سفته در وجه حامل یا شخص معین؟ اگه نام گیرنده رو ننویسی و فقط بنویسی در وجه حامل، هر کسی که سفته دستش باشه، می تونه اون رو مطالبه کنه. این نوع سفته خیلی پرریسکه و توصیه میشه جز در موارد خاص، ازش استفاده نکنی. همیشه بهتره نام گیرنده رو دقیق و کامل بنویسی تا سفته در وجه شخص معین باشه.
انتقال سفته (ظهرنویسی): اگه سفته در وجه شخص معین باشه و اون شخص بخواد سفته رو به کس دیگه ای بده، باید پشت سفته رو امضا کنه و نام گیرنده جدید رو بنویسه. به این کار میگن ظهرنویسی یا پشت نویسی.
اگر این قسمت خالی بمونه… اگه بخش نام گیرنده رو خالی بذاری، سفته در وجه حامل محسوب میشه و همونطور که گفتیم، خطرات خاص خودش رو داره.

گام چهارم: تاریخ پرداخت یا سررسید (عندالمطالبه یا تاریخ مشخص؟)

این تاریخ یعنی همون روزی که صادرکننده سفته باید مبلغ رو پرداخت کنه. این بخش هم مثل تاریخ صدور خیلی مهمه.

فرق عندالمطالبه با تاریخ مشخص چیه؟
- تاریخ مشخص: یعنی دقیقاً یه روز، ماه و سال مشخص رو برای پرداخت تعیین می کنی. مثلاً در تاریخ ۱۴۰۴/۰۵/۲۰.
- عندالمطالبه: یعنی هر وقت دارنده سفته خواست، می تونه اون رو مطالبه کنه و صادرکننده باید پرداخت کنه. این عبارت رو تو بخش تاریخ سررسید می نویسن. سفته های ضمانت کاری معمولاً از این نوع هستن.
نحوه درست نوشتن تاریخ سررسید: مثل تاریخ صدور، باید هم به عدد و هم به حروف بنویسی. مثلاً: بیستم مرداد ماه سال یک هزار و چهارصد و چهار (۱۴۰۴/۰۵/۲۰). اگه هم عندالمطالبه ست، فقط عبارت عندالمطالبه رو بنویس.
اگر تاریخ سررسید نباشه، چه بلایی سر سفته میاد؟ اگه تاریخ سررسید رو ننویسی (و عندالمطالبه هم قید نکنی)، سفته باز هم تبدیل به سند عادی میشه و از مزایای سند تجاری، مثل واخواست، محروم میشی. پس حتماً یا تاریخ مشخص رو بنویس، یا عبارت عندالمطالبه رو قید کن.

گام پنجم: محل پرداخت سفته (مهم ولی نه همیشه الزامی!)

این قسمت یه جایی برای نوشتن شهریه که قراره مبلغ سفته تو اونجا پرداخت بشه.

این بخش به چه دردی می خوره؟ ماده ۳۰۸ قانون تجارت میگه که ذکر محل پرداخت توی سفته الزامی نیست، ولی اگه این بخش رو پر کنی، در صورت بروز اختلاف، دادگاهی که صلاحیت رسیدگی به پرونده رو داره، بر اساس همین محل تعیین میشه.
چرا گاهی لازمه پرش کنیم؟ اگه مثلاً گیرنده و صادرکننده سفته هر کدوم تو یه شهر زندگی می کنن، بهتره محل پرداخت رو همون شهری بنویسی که گیرنده توش زندگی می کنه یا جایی که دسترسی بهش راحت تره. البته اگه ننوشتی هم مشکلی پیش نمیاد، فقط روال پیگیری قضایی ممکنه کمی متفاوت باشه.

گام ششم: مشخصات صادرکننده سفته

در پایین و سمت راست سفته، جایی برای نوشتن مشخصات صادرکننده ست. صادرکننده همون کسیه که سفته رو امضا می کنه.

اسم و فامیل، کد ملی، شماره شناسنامه: اینجا باید اسم و فامیل کامل، نام پدر، کد ملی، و شماره شناسنامه خودت رو (به عنوان صادرکننده) بنویسی. این کار باعث میشه هویت صادرکننده کاملاً مشخص باشه و بعداً تو مراجع قانونی هیچ ابهامی پیش نیاد.

گام هفتم: امضا یا مهر صادرکننده (جون سفته به این بخشه!)

اینجا مهم ترین و حیاتی ترین بخش سفته ست! بدون امضا یا مهر، سفته اصلاً سفته نیست.

چرا امضا مهم ترین بخشه؟ امضا یا مهر صادرکننده، به سفته اعتبار میده و نشون میده که صادرکننده، تمام تعهدات ذکر شده تو سفته رو قبول کرده. امضا باید خوانا باشه و بهتره با امضای رسمی و همیشگی خودت مطابقت داشته باشه.
مهر و اثر انگشت به جای امضا: اگه صادرکننده نتونه امضا کنه یا بخواد اعتبار بیشتری به سفته بده، می تونه به جای امضا، مهر یا اثر انگشت بزنه. این هم از نظر قانونی معتبره.
سفته سفید امضا: مطلقاً ممنوع! حواست باشه که به هیچ عنوان سفته سفید امضا (سفته ای که فقط امضاشده و بقیه قسمت هاش خالیه) ندی. این کار مثل این می مونه که یه چک سفید دست طرف مقابلت بدی. دارنده سفته می تونه هر مبلغی، هر تاریخی و هر نامی توش بنویسه و شما رو مجبور به پرداخت اون کنه. دردسرهای حقوقی سفته سفید امضا خیلی زیاده و به هیچ وجه ریسکش رو قبول نکن.

یادت باشه، سفته سفید امضا مثل یه تیغه دولبه ست که می تونه هر لحظه به ضرر خودت تموم بشه. هرگز این اشتباه رو نکن!

سفته بابت چیست؟ (توضیح موضوع سفته)

یه بخش دیگه تو سفته هست که معمولاً جلوی عبارت بابت یا موضوع قرار داره. این قسمت می تونه خیلی بهت کمک کنه، اما حتماً باید بدونی چطور پرش کنی.

این بخش اختیاریه یا نه؟ پر کردن این بخش تو سفته الزامی نیست، یعنی اگه خالیش بذاری، سفته اعتبار خودش رو از دست نمیده. اما در خیلی از موارد، پر کردنش خیلی مفیده و می تونه بعداً جلوی کلی حرف و حدیث رو بگیره.
چه زمانی باید پرش کنیم؟ وقتی سفته رو برای یه منظور خاصی میدی، مثلاً ضمانت کاری، ضمانت وام، یا تضمین انجام یه معامله، بهتره این قسمت رو پر کنی. این کار باعث میشه هدف از دادن سفته واضح و روشن باشه و کسی نتونه ازش سوء استفاده کنه.
مثال هایی برای نوشتن عبارت بابت:
- بابت ضمانت حسن انجام کار در شرکت [نام شرکت]
- بابت تضمین بازپرداخت وام دریافتی از آقای/خانم [نام وام دهنده]
- بابت تضمین انجام تعهدات قرارداد اجاره مورخ [تاریخ قرارداد]
- بابت تضمین خرید کالا طبق فاکتور شماره [شماره فاکتور]
اشتباهات رایج در این قسمت: بعضی ها عبارت های مبهم و کلی مثل جهت ضمانت رو می نویسن. این عبارت ها بدون توافق کتبی و مشخص، ممکنه تو دادگاه زیاد به دردت نخوره. پس تا جایی که ممکنه، موضوع رو شفاف و دقیق بنویس.

نمونه های پر کردن سفته در موقعیت های مختلف

حالا که با تک تک بخش های سفته آشنا شدیم، بیاید چندتا مثال کاربردی رو با هم بررسی کنیم تا بهتر متوجه بشی سفته رو چجوری پر کنیم.

سفته ضمانت کاری: چطور بنویسیم که حرف و حدیث نباشه؟

اگه سفته ای رو برای ضمانت کاری یا حسن انجام کار میدی، معمولاً باید اینطوری پرش کنی:

تاریخ صدور: پانزدهم اردیبهشت ماه یک هزار و چهارصد و سه (۱۴۰۳/۰۲/۱۵)

مبلغ: مبلغ دویست میلیون ریال (۲۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال)

در وجه: شرکت [نام کامل شرکت] با شناسه ملی [شناسه ملی شرکت]

تاریخ پرداخت: عندالمطالبه

محل پرداخت: تهران

بابت: ضمانت حسن انجام کار در شرکت [نام کامل شرکت] و حفظ اسرار آن

صادرکننده: [نام و نام خانوادگی کامل شما] فرزند [نام پدر] شماره ملی [کد ملی شما] شماره شناسنامه [شماره شناسنامه شما]

امضا: [امضای شما]

نکته: تو سفته های ضمانت کاری، معمولاً تاریخ سررسید رو عندالمطالبه می نویسن چون مشخص نیست کی ممکنه به سفته نیاز پیدا بشه.

سفته ضمانت وام: نکات مهم برای وام گیرنده و وام دهنده

اگه برای تضمین بازپرداخت وام سفته میدی، باید اینطوری پرش کنی:

تاریخ صدور: نهم خرداد ماه یک هزار و چهارصد و سه (۱۴۰۳/۰۳/۰۹)

مبلغ: مبلغ پانصد میلیون ریال (۵۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال)

در وجه: آقای/خانم [نام و نام خانوادگی وام دهنده] فرزند [نام پدر وام دهنده] به شماره ملی [کد ملی وام دهنده]

تاریخ پرداخت: بیست و پنجم اسفند ماه یک هزار و چهارصد و چهار (۱۴۰۴/۱۲/۲۵)

محل پرداخت: تهران

بابت: تضمین بازپرداخت وام دریافتی به مبلغ پانصد میلیون ریال طبق قرارداد وام شماره [شماره قرارداد وام] مورخ [تاریخ قرارداد وام]

امضا: [امضای شما]

نکته: تو سفته های وام، می تونی تاریخ سررسید مشخص رو بنویسی یا اگه وام دهنده خواست، عندالمطالبه قید کنی. ولی بهتره تاریخ سررسید مشخصی داشته باشه که هم برای وام دهنده و هم برای وام گیرنده تکلیف روشن باشه.

سفته برای یک معامله مشخص با تاریخ پرداخت معین

برای معاملاتی که قراره یه مبلغی تو تاریخ خاصی پرداخت بشه، سفته اینطوری پر میشه:

تاریخ صدور: سی ام فروردین ماه یک هزار و چهارصد و سه (۱۴۰۳/۰۱/۳۰)

مبلغ: مبلغ هفتاد و پنج میلیون ریال (۷۵,۰۰۰,۰۰۰ ریال)

در وجه: آقای/خانم [نام و نام خانوادگی فروشنده] فرزند [نام پدر فروشنده] به شماره ملی [کد ملی فروشنده]

تاریخ پرداخت: پانزدهم تیر ماه یک هزار و چهارصد و سه (۱۴۰۳/۰۴/۱۵)

محل پرداخت: شیراز

بابت: مابقی ثمن معامله خرید دستگاه صنعتی طبق قرارداد مورخ ۱۴۰۳/۰۱/۲۵

امضا: [امضای شما]

اشتباهات رایج در پر کردن سفته و چطور ازشون دوری کنیم؟

وقتی سفته رو پر می کنی، حواست باید حسابی جمع باشه. بعضی اشتباهات رایج می تونه اعتبار سفته رو کم کنه یا حتی از بین ببره. بیا چندتا از این اشتباهات رو با هم مرور کنیم و ببینیم چطور می تونیم ازشون جلوگیری کنیم.

خالی گذاشتن جاهای مهم

همونطور که بالا هم گفتیم، خالی گذاشتن فیلدهای اساسی مثل مبلغ، تاریخ صدور، نام گیرنده یا امضا، می تونه فاجعه بار باشه. سفته بدون امضا اصلاً سفته نیست. سفته بدون مبلغ اعتبار تجاری نداره. سفته بدون تاریخ صدور، ارزش تجاری اش رو از دست میده.

چطور دوری کنیم؟ قبل از امضا کردن سفته، حتماً تمام بخش های لازم رو چک کن و مطمئن شو که همشون پر شدن. اگه بخشی رو نمی دونی چطور پر کنی، از یه متخصص سوال کن.

مبلغ ناهماهنگ (عدد و حروف)

اگه مبلغی که به عدد می نویسی با مبلغی که به حروف می نویسی، فرق داشته باشه، تو دردسر می افتی. طبق قانون، تو این شرایط، مبلغی که به حروف نوشته شده، معتبره.

چطور دوری کنیم؟ بعد از نوشتن مبلغ، دوبار چک کن که عدد و حروف دقیقاً با هم مطابقت داشته باشن. عجله نکن و با دقت این کار رو انجام بده.

خط خوردگی، لاک گرفتن و ماژیک کشیدن (قصه پر غصه!)

سفته یه سند تجاریه و باید تمیز و بدون هیچ خط خوردگی ای باشه. اگه یه کوچولو هم اشتباه کردی، به هیچ عنوان روش لاک نگیر یا با ماژیک خط خطی نکن. این کار ممکنه اعتبار سفته رو کلاً از بین ببره یا حداقل تو دادگاه برات مشکل ساز بشه.

چطور دوری کنیم؟ اگه اشتباهی شد، اون سفته رو بذار کنار و یه سفته جدید بردار. همیشه چندتا سفته اضافه داشته باش که اگه اشتباهی شد، بتونی ازش استفاده کنی.

متن های مبهم و سرسری

گاهی اوقات افراد تو بخش بابت چیست یا تو ظهرنویسی، عباراتی می نویسن که خیلی مبهم و نامشخصه. این عبارات ممکنه بعداً تو دادگاه تفسیرهای مختلفی داشته باشه و به ضررت تموم بشه.

چطور دوری کنیم؟ همیشه سعی کن توضیحات رو واضح، شفاف و دقیق بنویسی. از کلمات حقوقی نامانوس استفاده نکن، ولی در عین حال، منظورت رو روشن بیان کن.

امضای سفید: یه راه باز برای دردسر

همونطور که بارها تاکید کردم، امضای سفید سفته بزرگترین اشتباه ممکنه. با این کار، اختیار سفته رو کلاً میدی دست طرف مقابل و اون می تونه هر جور که دلش خواست سفته رو پر کنه.

چطور دوری کنیم؟ سفته رو فقط زمانی امضا کن که تمام بخش های لازم، از جمله مبلغ، تاریخ صدور، نام گیرنده و تاریخ سررسید، به درستی پر شده باشن. هرگز تحت هیچ شرایطی سفته سفید امضا نده.

نفهمیدن مبلغ اسمی سفته

اگه ندونی سقف اعتبار سفته ای که خریدی چقدره و مبلغی بیشتر از اون توش بنویسی، ممکنه سفته ت فقط تا همون سقف اسمی اعتبار تجاری داشته باشه و مابقی به عنوان سند عادی پیگیری بشه. این یعنی قسمتی از پولت رو باید با زحمت بیشتری وصول کنی.

چطور دوری کنیم؟ همیشه سفته ای بخر که سقف اعتبارش از مبلغی که می خوای بنویسی بیشتر باشه. اگه مبلغ خیلی زیاده، می تونی چندتا سفته با هم بدی.

سفته از کجا بگیریم و چه مدارکی لازمه؟

اگه تا حالا سفته نگرفته باشی، شاید ندونی دقیقاً باید از کجا پیداش کنی و برای خریدش چه مدارکی لازمه. نگران نباش، این کار خیلی ساده ست.

بانک ملی یا نوشت افزاری ها؟

سفته رو می تونی از دو جا تهیه کنی:

بانک ملی: بهترین و مطمئن ترین جا برای تهیه سفته، شعبه های بانک ملی هستن. وقتی از بانک سفته می گیری، خیالت راحته که سفته اصله و مشکلی نداره. معمولاً سفته های با مبالغ اسمی مختلف (مثلاً از یک میلیون ریال تا چند میلیارد ریال) موجود هستن.
نوشت افزاری های معتبر: بعضی از نوشت افزاری های بزرگ و معتبر هم سفته می فروشن. البته موقع خرید از نوشت افزاری ها، حواست باشه که فروشگاه معتبر باشه و سفته ها اصل باشن تا بعداً مشکلی پیش نیاد.

مدارک لازم برای خرید سفته از بانک

معمولاً برای خرید سفته از بانک ملی، مدارک زیر رو ازت می خوان:

کارت ملی: برای احراز هویت.
شناسنامه: برای اطمینان از مشخصات سجلی.
آدرس و کد پستی: برای ثبت اطلاعات.

البته در موارد خاص، مثلاً برای گرفتن سفته با مبالغ خیلی بالا یا اگه بخوای سفته رو برای شرکت بگیری، ممکنه مدارک دیگه ای هم ازت بخوان. اما برای سفته های عادی، همین مدارک کافیه.

نکته مهم: هزینه خرید سفته چقدره؟ (مالیات)

همونطور که قبلاً هم گفتیم، پولی که برای خرید سفته میدی، در واقع مالیات سفته ست که مجلس شورای اسلامی اون رو تعیین می کنه. این مالیات به مبلغ اسمی سفته بستگی داره. هر چقدر سقف سفته بالاتر باشه، مالیاتش هم بیشتره. مثلاً ممکنه به ازای هر ۱۰ میلیون ریال مبلغ اسمی، ۵ هزار ریال مالیات پرداخت کنی. این مبلغ خیلی زیاد نیست و در مقایسه با ارزشی که سفته ایجاد می کنه، ناچیزه.

نکات حقوقی مهم سفته که باید بدونی!

پر کردن سفته فقط یه روی سکه ست. روی دیگه، دونستن نکات حقوقی مهم بعد از پر کردن سفته و مراحلیه که در صورت عدم پرداخت، باید طی کنی. این اطلاعات بهت کمک می کنه تا از حقت دفاع کنی.

ظهرنویسی (پشت نویسی) سفته: انتقال یا ضمانت؟

ظهرنویسی یعنی اینکه پشت سفته یه چیزی بنویسی و امضا کنی. این کار دوتا کاربرد اصلی داره:

ظهرنویسی برای انتقال سفته: فرض کن سفته ای داری که علی بهت داده و تو می خوای اون سفته رو به رضا بدی تا علی پول رو به رضا بده. تو این حالت، پشت سفته می نویسی: در وجه آقای/خانم رضا [نام و نام خانوادگی رضا] و امضا می کنی. اینطوری، سفته به رضا منتقل میشه و رضا می تونه اون رو از علی مطالبه کنه.
ظهرنویسی برای ضمانت: گاهی اوقات یه نفر پشت سفته رو امضا می کنه تا پرداخت مبلغ رو ضمانت کنه. مثلاً اگه علی سفته ای به تو داده و رضا هم پشت اون رو امضا کرده، یعنی رضا هم ضامن پرداخت علی شده. تو این حالت، رضا باید پشت سفته قید کنه: اینجانب [نام و نام خانوادگی رضا] پرداخت مبلغ سفته را ضمانت می نمایم. اگه این عبارت رو قید نکنه، ممکنه از نظر حقوقی به عنوان انتقال دهنده (ظهرنویس) محسوب بشه و مسئولیتش فرق کنه.

نحوه صحیح ظهرنویسی: برای ظهرنویسی، اطلاعات کامل ظهرنویس (مثل نام، نام خانوادگی، کد ملی) و هدف از ظهرنویسی (انتقال یا ضمانت) باید به طور واضح پشت سفته نوشته بشه و حتماً با امضای ظهرنویس تکمیل بشه.

سرنوشت سفته بعد از سررسید: مراحل وصول

خب، سفته رو پر کردی، دادی دست طرف مقابل، اما حالا سررسیدش رسیده و اون بنده خدا پول رو پرداخت نکرده. حالا باید چیکار کنی؟

واخواست سفته: چرا اینقدر مهمه و چقدر مهلت داریم؟
- واخواست (یا همون اعتراض عدم تادیه)، یه برگه قانونیه که نشون میده صادرکننده سفته، مبلغ رو تو زمان مقرر پرداخت نکرده. این کار خیلی مهمه چون اگه واخواست نکنی، نمی تونی از مزایای سفته به عنوان یه سند تجاری (مثل پیگیری علیه ظهرنویس ها و ضامن ها) بهره مند بشی و سفته ت فقط در حد یه سند عادی اعتبار داره.
- مهلت واخواست: برای اینکه بتونی از مزایای قانونی سفته استفاده کنی، باید ظرف ۱۰ روز از تاریخ سررسید سفته، اون رو واخواست کنی. این ۱۰ روز رو از دست نده! واخواست رو می تونی از طریق بانک ملی یا دفاتر اسناد رسمی انجام بدی.
پیگیری قضایی و دادخواست: وقتی کار به دادگاه می کشه
- بعد از واخواست سفته، حالا می تونی با یه دادخواست حقوقی به دادگاه، مبلغ سفته رو مطالبه کنی. تو این مرحله، باید مشخصات دقیق صادرکننده و ظهرنویس ها رو به دادگاه بدی.
- دادگاه صالح: معمولاً دادگاهی که تو محل اقامت صادرکننده سفته قرار داره، صلاحیت رسیدگی به پرونده رو داره. اما اگه تو سفته محل پرداخت مشخص شده باشه، دادگاه اون محل هم می تونه رسیدگی کنه.
تأمین خواسته: چطور پولتو زودتر بگیری؟
- اگه نگران اینی که صادرکننده یا ظهرنویس ها اموالشون رو جابه جا کنن تا تو نتونی پولت رو بگیری، می تونی همزمان با دادخواست، درخواست تأمین خواسته هم بدی. با این کار، دادگاه می تونه اموال بدهکار رو توقیف کنه تا نتونه اونها رو بفروشه یا به نام کس دیگه ای کنه. این کار جلوی فرار از دین رو می گیره.
اگر واخواست نکنی چی میشه؟
- اگه واخواست رو تو مهلت ۱۰ روزه انجام ندی، سفته ت تبدیل به یه سند عادی میشه. این یعنی نمی تونی علیه ظهرنویس ها (کسایی که پشت سفته رو امضا کردن) یا ضامن ها اقدام کنی و فقط می تونی از صادرکننده اصلی سفته پولت رو بخوای. همچنین، خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ تقدیم دادخواست محاسبه میشه، نه از تاریخ سررسید. پس دیدی که واخواست چقدر مهمه!

جمع بندی: سفته رو با چشم باز پر کن!

خب، رسیدیم به آخر این راهنمای جامع. پر کردن سفته شاید تو نگاه اول یه کار ساده باشه، اما همونطور که دیدی، پر از نکات ریز و درشته که اگه رعایت نشن، ممکنه دردسرهای حقوقی بزرگ و هزینه های زیادی برات به بار بیاره. این برگه آبی رنگ کوچیک، می تونه تضمین کننده معاملات بزرگ باشه، به شرطی که درست و اصولی پر بشه.

پس یادمون باشه:

همیشه دقیق و کامل باشیم.
تمام بخش ها رو با دقت و بدون خط خوردگی پر کنیم.
مبلغ رو هم به عدد و هم به حروف بنویسیم و مطابقتشون رو چک کنیم.
از دادن سفته سفید امضا به شدت خودداری کنیم.
هدف از سفته رو (بابت چیست) تا جای ممکن شفاف و روشن بنویسیم.
و اگه خدای نکرده نیاز شد، تو مهلت قانونی واخواست رو انجام بدیم.

سفته ابزاریه برای ایجاد اعتماد و تضمین تعهدات. با دونستن قوانین و نکات مربوط بهش، می تونی با خیال راحت تر تو مراودات مالی و تجاریت شرکت کنی. اگه تو یه موقعیت پیچیده تر قرار گرفتی یا ابهامی برات پیش اومد، حتماً با یه مشاور حقوقی یا وکیل مشورت کن تا مطمئن بشی که همه چیز طبق قانون و به نفعت پیش میره. یادت باشه، پیشگیری همیشه بهتر از درمانه، مخصوصاً تو مسائل حقوقی!

آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "سفته رو چجوری پر کنیم؟ راهنمای کامل تکمیل و وصول آن" هستید؟ با کلیک بر روی قوانین حقوقی، اگر به دنبال مطالب جالب و آموزنده هستید، ممکن است در این موضوع، مطالب مفید دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "سفته رو چجوری پر کنیم؟ راهنمای کامل تکمیل و وصول آن"، کلیک کنید.

دسته های هم موضوع