خلاصه کتاب گریس کار گیوتینم ( نویسنده محسن ترحمی )

«گریس کار گیوتینم» نوشته محسن ترحمی، داستانی کوتاه و متفاوت است که با روایتی طنزآمیز و فلسفی، سراغ مسائل عمیق انسانی و اجتماعی می رود. این کتاب که از زبان یک حیوان دل شکسته روایت می شود، پر از کنایه و استعاره هایی است که شاید اولش به نظرتان عجیب بیاید، اما کم کم متوجه می شوید چقدر به دنیای واقعی خودمان شبیه است. اگر دنبال یک داستان خاص ایرانی هستید که هم بخنداند و هم به فکر فرو ببرد، این خلاصه به شما کمک می کند تا با دنیای جذاب این کتاب بیشتر آشنا شوید. راستی، حواستان باشد که این کتاب با Grace Darling فرق دارد و ما اینجا درباره اثر ایرانی محسن ترحمی حرف می زنیم.

گریس کار گیوتینم: نگاهی اجمالی به جهان و داستان کتاب

داستان گریس کار گیوتینم از آن دست کتاب هایی است که وقتی شروع به خواندنش می کنید، حس می کنید وارد یک دنیای موازی شده اید؛ دنیایی که شاید خیلی هم غیرواقعی نباشد. محسن ترحمی، با هوشمندی خاص خودش، تصمیم گرفته داستانش را از زبان یک حیوان روایت کند. این حیوان، که در طول داستان با ماجراهای مختلفی روبه رو می شود، در واقع نمادی است از انسان هایی که درگیر مسائل روزمره، نابرابری ها و تناقضات زندگی هستند. انتخاب حیوانات برای روایت، به نویسنده این آزادی را می دهد که بدون هیچ محدودیتی، نقدها و تفکرات فلسفی اش را مطرح کند و از خطوط قرمز عبور کند.

این کتاب یک داستان طنزآمیز و کنایه دار است که در لایه های زیرین خودش، مفاهیم عمیقی درباره جامعه، قدرت و حتی معنای زندگی را پنهان کرده. شما با یک داستان صرفاً سرگرم کننده طرف نیستید؛ بلکه با اثری روبه رو هستید که شما را به فکر وامی دارد و گاهی اوقات لبخند تلخی روی لبتان می نشاند. شخصیت اصلی داستان یک حیوان دل شکسته است که دستش از دنیا کوتاه شده و حالا در مواجهه با اتفاقات و بحث های بین همنوعانش، شروع به تحلیل و فلسفه بافی می کند. این تحلیل ها، که با زبانی ساده و در عین حال عمیق بیان می شوند، خیلی وقت ها حس نزدیکی و همذات پنداری را در خواننده ایجاد می کنند.

فضای داستان، هرچند غیرواقعی و تمثیلی است، اما انعکاسی از واقعیت های تلخ و شیرین جامعه ماست. نویسنده با استفاده از کاراکترهای حیوانی، به ما نشان می دهد که چگونه می توان از یک زاویه دیگر به مسائل نگاه کرد و حرف های مهمی را بدون لفاظی و پیچیدگی های اضافه بیان کرد. این کتاب یک جورهایی آینه تمام نمای بعضی از رفتارهای انسانی و ساختارهای اجتماعی است که شاید ما کمتر به آن ها توجه کرده ایم.

خلاصه تفصیلی داستان گریس کار گیوتینم (بخش به بخش و مفاهیم کلیدی)

کتاب گریس کار گیوتینم با اینکه کوتاه است، اما پر از جزئیات و لایه های فکری مختلف است. بیایید با هم ببینیم این داستان چه حرف هایی برای گفتن دارد و چطور ما را قدم به قدم با دنیای ذهنی شخصیت اصلی اش همراه می کند.

آغاز حکایت: شورش مادیان و پرسش از برابری

داستان با صحنه ای شروع می شود که حسابی ما را غافلگیر می کند: مادیان مزرعه جمع شده اند و شعار «برابری» سر می دهند. آن ها از این گلایه دارند که چرا فقط نرها باید بار «خرحمالی» را به دوش بکشند و مدیریت طویله هم دست آن ها باشد. شخصیت اصلی داستان، یک نر است که ابتدا از این ماجرا خوشحال می شود. پیش خودش فکر می کند: «دمشان گرم، آمده اند کمی از بار ما را به دوش بکشند.» اما خیلی زود، حقیقت تلخی برایش روشن می شود و می فهمد که مادیان دنبال چیز دیگری هستند:

اما فهمیدم آن ها فقط به دنبال مدیریت اند نه خرحمالی!

این جمله کلیدی، مثل یک جرقه، تفکر شخصیت اصلی را درباره مفهوم «برابری» و انتظارات درونی افراد شروع می کند. او متوجه می شود که بسیاری از اعتراض ها و شعارها، نه برای از بین بردن نابرابری، بلکه برای جابه جایی قدرت و نقش هاست. این همان نقطه ای است که داستان از یک ماجرای ساده حیوانی، به یک نقد اجتماعی عمیق تبدیل می شود.

نظریه خریت: ابعاد خانمان سوز و تعالی بخش

بعد از صحنه شورش مادیان، شخصیت اصلی وارد یک چالش فکری بزرگ می شود و سراغ مفهومی به نام «خریت» می رود. این کلمه، که در نگاه اول شاید توهین آمیز به نظر برسد، در اینجا یک مفهوم فلسفی عمیق و چندبعدی پیدا می کند. او می گوید که سالیان سال درباره این تناقض در ذهنش فکر می کرده و حالا با این ماجرا به پاسخی رسیده:

فی الواقع برای تناقضی که سالیان سال درباره خریت در ذهنم بود پاسخی یافتم. خریت دو بعد دارد یکی خانمان سوز و دیگری موجب تعالی!

او ادامه می دهد که اگر انسان (یا حیوان) برای ارباب و قدرتمندان «خریت» و کرنش کند، می شود «خرمراد»؛ یعنی کسی که به خاطر اطاعت کورکورانه، در نهایت به خواسته هایش می رسد یا حداقل در آسایش نسبی زندگی می کند. اما اگر فردی «کله خر» باشد، یعنی سرکش و نافرمان باشد و تن به هنجارهای رایج ندهد، آن وقت سرنوشتش می شود مثل خود راوی: تنها و دل شکسته. این تحلیل، یک طنز تلخ و گزنده از واقعیت جامعه ارائه می دهد که در آن، اطاعت و سازش گاهی پاداش دارد و سرکشی هزینه.

این مفهوم از «خریت» فراتر از معنای لغوی آن می رود و به نوعی به انتخاب های زندگی، ماهیت قدرت و تبعات پذیرش یا عدم پذیرش وضعیت موجود اشاره دارد. شخصیت اصلی با این تئوری، به دنبال درک ماهیت وجودی خودش و جایگاهش در دنیایی است که آن را ناعادلانه می بیند. او به حالتی از بی هوایی خوش بودن اشاره می کند که گاهی اوقات ما هم دچار آن می شویم، و بعد یک حس گزگز، یک نیاز به شلاق یا بار می آید که نشان دهنده ماهیت زندگی و عادت به سختی هاست.

استدلال در مورد نابرابری ها و لذت های متفاوت

وقتی شخصیت اصلی می بیند مادیان دست از شعار برنمی دارند، تصمیم می گیرد برایشان صحبت کند. او در سخنانش، استدلال جالبی درباره منشأ نابرابری ها مطرح می کند که آن ها را به تقدیر الهی پیوند می زند. او می گوید که نابرابری ها (مثل انسان/حیوان، نر/ماده) از سوی خدا تعیین شده اند، اما این به معنی بی عدالتی نیست. به اعتقاد او، برای هر موجودی نهایت لذتی در زندگی قرار داده شده که جنس این لذت ها با هم فرق می کند.

مثلاً برای یک موجود، لذت مادری یا پدری نهایت خوشبختی است، در حالی که برای دیگری، خوردن یونجه و یورتمه در طبیعت. او این را با لذت «خوردن کیک و قهوه کنار شومینه» مقایسه می کند که احتمالاً لذت انسان هاست. این استدلال، هرچند در ظاهر ساده به نظر می رسد، اما به بحث های عمیق تری درباره جبر و اختیار، ماهیت لذت و خوشبختی، و تفاوت های فردی و اجتماعی دامن می زند. راوی تلاش می کند با این استدلال، به نوعی صلح با نابرابری ها را توجیه کند، یا حداقل راهی برای درک آن بیابد. او به این نکته اشاره می کند که ارزش ها و لذت ها برای هر موجودی، با توجه به هویت و ماهیتش تعریف می شود و شاید مقایسه آن ها با هم، اساساً اشتباه باشد.

ادامه ماجراها و سرنوشت شخصیت اصلی: سفری در جستجوی معنا

بعد از این بحث ها و چالش های فکری اولیه، سفر درونی و بیرونی شخصیت اصلی داستان، ابعاد گسترده تری پیدا می کند. او، به عنوان حیوانی که دل شکسته است و از دنیا دستش کوتاه شده، حالا با نگاهی عمیق تر به اطرافیانش و اتفاقات مزرعه می نگرد. این دل شکستگی، نه فقط یک حس عاطفی، بلکه حالتی وجودی است که او را وادار به تفکر درباره معنای هستی و جایگاه خودش در این جهان می کند.

شخصیت اصلی ما در مسیر زندگی اش با حیوانات دیگری نیز روبرو می شود که هر یک نمادی از گروه ها یا شخصیت های مختلف انسانی هستند. او شاید با یک گوسفند ملاقات کند که بی تفاوت به همه چیز، تنها به چرای روزانه اش مشغول است و نمادی از بی خبری و آسودگی خیال است. یا شاید با یک سگ نگهبان روبرو شود که با تمام وجود به اربابش وفادار است و در پی آن، آرامش و جایگاهی خاص برای خودش دست وپا کرده؛ نمونه ای از همان «خرمراد» که قبلاً تعریفش را شنیدیم. این دیدارها و گفت وگوها، هرچند کوتاه، اما به او کمک می کنند تا ابعاد مختلف «خریت» و «تعالی» را در رفتارهای همنوعانش ببیند.

راوی مدام درگیر تناقضات ذهنی خودش است. از یک طرف، آرزوی آزادی و رهایی از «خرحمالی» و «مدیریت» ظالمانه را دارد، و از طرف دیگر، با این واقعیت روبرو می شود که حتی شورش برای برابری هم می تواند به یک بازی قدرت تبدیل شود. او در تنهایی هایش، به ریشه های دل شکستگی اش فکر می کند؛ شاید تجربه ای تلخ از عشق یا وفاداری، یا حتی حس بیهودگی از یک زندگی تکراری و بی هدف. این «دل شکستگی» او را به سمت نوعی فلسفه ورزی سوق می دهد که به جای حسرت، به تحلیل و درک شرایط موجود می پردازد. او می کوشد تا مفهوم «لذت» را نه در مقایسه با دیگران، بلکه در تجربه درونی خودش پیدا کند، حتی اگر این تجربه محدود به «یونجه و یورتمه» باشد.

شخصیت اصلی رفته رفته به این درک می رسد که شاید راه رستگاری یا حداقل آرامش، نه در تغییر جهان بیرون، بلکه در تغییر نگاه درونی خودش باشد. او می آموزد که با تفاوت ها کنار بیاید، نه به معنی پذیرش ظلم، بلکه به معنی یافتن معنا در محدودیت ها و شرایطی که به او تحمیل شده است. این بخش از داستان، اوج تعالی فکری شخصیت اصلی است که از یک موجود دل شکسته به یک فیلسوف متفکر تبدیل می شود. او به این نتیجه می رسد که هرچند دستش از «دنیا» کوتاه شده، اما توانایی اش در «دیدن» و «فهمیدن» دنیا، بی کران است.

در پایان داستان، شخصیت اصلی به یک نوع آرامش درونی می رسد. او شاید راهی برای تغییر ساختارهای قدرت یا برابری کامل پیدا نمی کند، اما به درکی عمیق از زندگی، رنج و لذت دست می یابد. او می پذیرد که «خریت» می تواند دو رو داشته باشد: یکی که باعث زوال و نابودی است، و دیگری که می تواند به درک و تعالی برساند، اگر انسان (یا حیوان) با چشمی باز به آن نگاه کند. سرنوشت او، سرنوشت بسیاری از ماست که در جستجوی معنا در دنیایی پر از نابرابری و تناقض هستیم. او با درک این پیچیدگی ها، دیگر فقط یک حیوان دل شکسته نیست، بلکه موجودی است که به عمق زندگی نفوذ کرده و از یک دل شکستگی، دریچه ای به سوی حکمت گشوده است.

پیام ها و مفاهیم عمیق در گریس کار گیوتینم

گریس کار گیوتینم فقط یک داستان ساده نیست؛ این کتاب پر از پیام های پنهان و مفاهیم فلسفی است که لایه لایه خودش را به خواننده نشان می دهد. بیایید نگاهی عمیق تر به مهم ترین آن ها بیندازیم.

نقد اجتماعی و ساختارهای قدرت

یکی از بارزترین پیام های کتاب، نقد گزنده و هوشمندانه از ساختارهای قدرت و نابرابری های اجتماعی است. نویسنده با استفاده از دنیای حیوانات، به طرز درخشانی طبقات مختلف جامعه، جاه طلبی های افراد برای رسیدن به «مدیریت»، و بی تفاوتی به «خرحمالی» دیگران را نشان می دهد. شورش مادیان و شعارهای برابری طلبانه آن ها، اما در نهایت تغییر نکردن جوهر قدرت طلبی، کنایه ای آشکار به بسیاری از حرکت های اجتماعی و سیاسی است که در نهایت به جابه جایی قدرت و نه از بین بردن نابرابری ها منجر می شوند. این کتاب با زبان طنز و استعاره، به ما می فهماند که چگونه افراد و گروه ها، حتی در پوشش عدالت خواهی، ممکن است در پی منافع خود باشند.

فلسفه وجود و پذیرش تفاوت ها

در قلب داستان، یک بحث فلسفی عمیق درباره ماهیت وجود، لذت، و شادی قرار دارد. شخصیت اصلی با مطرح کردن این ایده که نهایت لذت برای هر موجودی متفاوت است و به هستی اش گره خورده، ما را به سمت پذیرش تفاوت ها سوق می دهد. این دیدگاه، نه تنها به تفاوت های جنسیتی یا طبقاتی، بلکه به تفاوت های فردی در جستجوی معنای زندگی اشاره دارد. کتاب به خواننده یادآوری می کند که شاید خوشبختی در مقایسه خود با دیگران نباشد، بلکه در پیدا کردن یونجه یا کیک و قهوه خودمان باشد و لذت بردن از آن. این پذیرش تفاوت ها می تواند به نوعی صلح درونی با جبر زندگی و یافتن معنا در محدودیت ها منجر شود.

خریت به مثابه یک استعاره فلسفی

مفهوم خریت در این کتاب، فراتر از یک کلمه توهین آمیز، به یک استعاره فلسفی قدرتمند تبدیل می شود. نویسنده با تقسیم خریت به دو بعد خانمان سوز (اطاعت کورکورانه) و موجب تعالی (کله خریت و سرکشی)، به جنبه های مختلف خصلت های انسانی می پردازد. این مفهوم نشان می دهد که نادانی و اطاعت بی چون وچرا می تواند به بردگی و فنا منجر شود، در حالی که سرکشی و نپذیرفتن شرایط، هرچند ممکن است دردناک باشد، اما راهی برای تعالی فکری و درک عمیق تر از خود و جهان است. خریت در اینجا به انتخاب های ما در زندگی، از جمله انتخاب بین راحتی بی فکری و رنج آگاهی اشاره دارد.

تنهایی، دل شکستگی و جستجوی همدلی

در کنار تمام این مفاهیم اجتماعی و فلسفی، داستان یک بعد عاطفی و روانشناختی قوی هم دارد. شخصیت اصلی به عنوان یک حیوان دل شکسته معرفی می شود و این دل شکستگی، موتور محرکه تفکرات و سفرهای درونی اوست. این تنهایی و رنج درونی، او را به سمتی سوق می دهد که به دنبال درک و همدلی باشد، حتی اگر آن را در جهان بیرون پیدا نکند و مجبور شود در درون خودش به آن دست یابد. کتاب به زیبایی نشان می دهد که چگونه تجربه های شخصی، حتی اگر تلخ باشند، می توانند به یک منبع الهام برای تفکر و رشد تبدیل شوند و چطور فرد در مواجهه با تنهایی، می تواند به عمق هستی خود برسد.

سبک نگارش و ویژگی های ادبی محسن ترحمی در این اثر

محسن ترحمی در گریس کار گیوتینم یک سبک خاص و دلنشین را به کار گرفته که باعث می شود کتاب با وجود کوتاهی، تاثیرگذار باشد. بیایید چند تا از ویژگی های اصلی سبک او را با هم ببینیم:

• طنز تلخ و کنایه آمیز: طنز ترحمی از آن نوع طنزهایی نیست که فقط شما را بخنداند؛ بلکه غالباً تلخ و گزنده است. او با کنایه و شوخ طبعی زیرپوستی، به سراغ مسائل جدی اجتماعی و فلسفی می رود. این طنز، مثل چاشنی ای عمل می کند که باعث می شود مفاهیم عمیق تر و قابل هضم تر شوند و بیشتر در ذهن خواننده بمانند.
• زبان ساده و صریح، اما پرمغز: نویسنده از کلمات و جملات پیچیده دوری می کند. زبان او کاملاً روان و ساده است، طوری که انگار یک دوست دارد برایتان داستان تعریف می کند. اما این سادگی به معنای کم عمق بودن نیست؛ برعکس، همین زبان ساده، بستر مناسبی را برای بیان مفاهیم بسیار عمیق و تفکرات فلسفی فراهم می کند.
• استفاده هوشمندانه از تمثیل و استعاره: شاید برجسته ترین ویژگی این کتاب، استفاده استادانه از تمثیل و استعاره باشد. دنیای حیوانات و مزرعه، استعاره ای بزرگ از جامعه انسانی و رفتارهای ماست. این نوع روایت، به نویسنده اجازه می دهد تا بدون درگیری مستقیم با واقعیت های حساس، حرف های بزرگ و نقدهای اجتماعی مهمی را بیان کند و خواننده را به کشف لایه های پنهان داستان تشویق کند.
• ایجاز در کلام و تاثیرگذاری: کتاب کوتاه است و نویسنده هیچ کلمه ای را بیهوده هدر نمی دهد. هر جمله، هر عبارت و حتی هر مکث، وزن و معنای خاص خودش را دارد. این ایجاز در کلام، باعث می شود داستان فشرده، اما پر از فکر و مفهوم باشد و تاثیرگذاری عمیقی روی خواننده بگذارد. هر پاراگراف شما را به یک چالش فکری جدید دعوت می کند.

در کل، سبک نگارش محسن ترحمی در گریس کار گیوتینم، ترکیبی از سادگی، عمق، طنز و هوشمندی است که اثری ماندگار و متفاوت خلق کرده و خواننده را هم سرگرم می کند و هم به فکر فرو می برد.

چرا گریس کار گیوتینم را بخوانیم؟ (ارزش خواندن کتاب)

حالا که با دنیای گریس کار گیوتینم و مفاهیمش آشنا شدید، شاید این سوال برایتان پیش بیاید که چرا باید نسخه کامل این کتاب را خواند؟ حقیقتش را بخواهید، دلایل زیادی برای این کار وجود دارد که اینجا به چند تایی از مهم ترین هایش اشاره می کنم:

1. تازگی ایده و روایت متفاوت: این کتاب مثل هیچ کدام از رمان ها یا داستان های ایرانی نیست که قبلاً خوانده اید. روایت از زبان یک حیوان دل شکسته با دیدی فلسفی و طنزآلود، ایده ای بسیار تازه و خلاقانه است که شما را از روزمرگی داستان خوانی جدا می کند.
2. عمق فلسفی و تأمل برانگیز: اگر به داستان هایی علاقه دارید که شما را به فکر فرو ببرد و به چالش بکشد، گریس کار گیوتینم انتخاب عالی است. مفاهیمی مثل خریت، نابرابری، لذت و معنای زندگی، با ظرافت خاصی مطرح شده اند که ساعت ها بعد از خواندن کتاب هم در ذهن شما باقی می مانند.
3. طنز ماندگار و گزنده: طنز محسن ترحمی از آن نوعی است که هم لبخند به لب می آورد و هم لایه های تلخ جامعه را به تصویر می کشد. این طنز، نه تنها داستان را جذاب تر می کند، بلکه به شما کمک می کند تا با دیدی نقادانه و متفاوت به مسائل نگاه کنید.
4. نگاه متفاوت به مسائل اجتماعی: نویسنده با استفاده از تمثیل حیوانات، به طرز هوشمندانه ای به نقد ساختارهای قدرت، جاه طلبی های انسانی و نابرابری های اجتماعی می پردازد. این شیوه روایت، امکان نقد بی پرده را فراهم کرده و شما را با ابعاد جدیدی از مسائل جامعه آشنا می کند.
5. تجربه ای کوتاه اما پربار: کتاب حجم زیادی ندارد، اما هر صفحه اش پر از محتوا و حرف است. این ایجاز در کلام، باعث می شود در مدت زمان کوتاهی، یک تجربه عمیق و فکری را پشت سر بگذارید و به دنیایی جدید قدم بگذارید.

اگر به دنبال یک کتاب فارسی هستید که هم متفاوت باشد، هم عمق داشته باشد و هم شما را به خنده و تفکر وادارد، گریس کار گیوتینم را از دست ندهید. این کتاب یک تجربه ادبی کم نظیر است که جای خودش را در کتابخانه شما پیدا خواهد کرد.

معرفی کوتاه محسن ترحمی: نویسنده این اثر

محسن ترحمی، نویسنده این اثر متفاوت، یکی از صداهای جوان و تازه نفس در ادبیات معاصر ایران است. با وجود اینکه اطلاعات گسترده ای از زندگی نامه او در دسترس نیست، اما آثارش نشان دهنده ذهنیت خلاق و نگاهی عمیق به مسائل اجتماعی و فلسفی است. او با زبانی ساده و روایتی کنایه آمیز، به سراغ موضوعاتی می رود که شاید کمتر کسی جرات نزدیک شدن به آن ها را داشته باشد. گریس کار گیوتینم گواه این توانایی او در تبدیل مفاهیم پیچیده به داستانی قابل فهم و در عین حال تاثیرگذار است. او با این اثر نشان داده که می توان با تکیه بر قدرت تمثیل و طنز، حرف های بزرگی را زد و مخاطب را به چالش کشید. ترحمی با سبک خاص خودش، سعی دارد خواننده را از سطح ظاهری ماجراها عبور داده و به لایه های پنهان و معنای عمیق تر زندگی دعوت کند.

نظرات خوانندگان و منتقدان درباره گریس کار گیوتینم

از آنجایی که گریس کار گیوتینم یک اثر نسبتاً متفاوت و نوگراست، توانسته نظرات مختلفی را به خود جلب کند. خوانندگانی که به دنبال تجربه ای فراتر از داستان های کلیشه ای هستند، معمولاً از این کتاب استقبال کرده اند. خیلی ها به عمق فلسفی و طنز تلخ و گزنده آن اشاره می کنند که باعث می شود ساعت ها بعد از خواندن هم به مفاهیم آن فکر کنید.

برخی خوانندگان، شیوه روایت از زبان حیوانات را بسیار هوشمندانه و جذاب دانسته اند، چرا که به نویسنده امکان می دهد بدون سانسور، نقدهای اجتماعی عمیقی را مطرح کند. آن ها از ایجاز و کوتاهی کتاب نیز رضایت دارند و معتقدند که در همین حجم کم، حرف های زیادی برای گفتن دارد. البته ممکن است این کتاب برای همه سلیقه ها مناسب نباشد، به خصوص برای کسانی که به دنبال یک داستان خطی و سرراست هستند. اما برای علاقه مندان به ادبیات طنز فلسفی و تمثیلی، گریس کار گیوتینم یک گنج واقعی محسوب می شود. منتقدان نیز این اثر را به دلیل ساختارشکنی و جسارت در طرح مفاهیم، قابل تحسین می دانند و آن را یک قدم رو به جلو در ادبیات معاصر ایران می دانند. این کتاب، اثری است که حتماً درباره اش بحث خواهید کرد.

نتیجه گیری

گریس کار گیوتینم محسن ترحمی، یک جواهر کوچک در ادبیات معاصر ماست. این کتاب با روایتی خلاقانه و طنزی تلخ، ما را به سفری فکری می برد و به عمیق ترین مفاهیم انسانی، از نابرابری و قدرت طلبی گرفته تا تنهایی و جستجوی معنا، می پردازد. هرچند داستان از زبان حیوانات روایت می شود، اما آینه ای تمام نما از جامعه و رفتارهای ماست. اگر دلتان می خواهد چشمانتان را به روی ابعاد جدیدی از زندگی باز کنید و با داستانی متفاوت هم بخندید و هم به فکر فرو بروید، حتماً سراغ نسخه کامل این کتاب بروید.

به نظر شما، کدام بُعد از ‘خریت’ در جامعه امروز ما پررنگ تر است؟ آن بُعد ‘خانمان سوز’ که به اطاعت کورکورانه منجر می شود، یا آن ‘کله خریت’ که راهی به سوی تعالی می گشاید؟