ارز دیجیتال و تفاوت های آن با رمز ارزهای سنتی

در دنیای امروز مفاهیم مالی به سرعت در حال تغییر و تحول اند. یکی از مهم ترین تحولات چند سال اخیر ظهور ارزهای دیجیتال است. ارزهایی که برخلاف پول های سنتی فاقد پشتوانه فیزیکی اند و تنها به واسطه فناوری رمزنگاری و بلاکچین اعتبار می یابند. در کنار ارزهای دیجیتال مدرن مانند بیت کوین اتریوم و دیگر آلت کوین ها مفهوم «رمز ارزهای سنتی» نیز وجود دارد که اشاره به پول های دیجیتالی دارد که توسط بانک ها یا نهادهای دولتی مدیریت می شوند. در این مقاله به بررسی تفاوت های این دو نوع ارز پرداخته و جایگاه بروکرها و اهمیت آموزش ارز دیجیتال در این میان را تحلیل می کنیم.

ارز دیجیتال اصطلاحی گسترده است که شامل تمام پول هایی می شود که به صورت دیجیتال وجود دارند. این ارزها می توانند توسط یک بانک مرکزی صادر شوند یا اینکه کاملاً غیرمتمرکز و مستقل از نهادهای رسمی باشند.

در مقابل رمز ارزهای سنتی یا پول های دیجیتالی بانک مرکزی (CBDC) نسخه دیجیتال ارزهای رایج مانند دلار یورو یا ریال اند که توسط نهادهای مالی دولتی عرضه می شوند. این نوع رمز ارز اگرچه از فناوری رمزنگاری استفاده می کند اما در ساختار خود همچنان به بانک ها و سیاست های پولی وابسته است.

بزرگ ترین تفاوت ارزهای دیجیتال با رمز ارزهای سنتی در نبود نهاد مرکزی است. برای مثال بیت کوین توسط هیچ دولت یا سازمانی کنترل نمی شود و شبکه ای از کاربران (نودها) صحت تراکنش ها را تضمین می کنند.

هر تراکنش در ارزهای دیجیتال در یک دفتر کل عمومی به نام بلاکچین ثبت می شود که قابل بررسی توسط همه کاربران است. این ویژگی به شفافیت و امنیت شبکه کمک می کند.

اکثر ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین دارای سقف مشخص عرضه هستند (۲۱ میلیون بیت کوین) که باعث افزایش ارزش بالقوه آن ها در بلندمدت می شود در حالی که ارزهای سنتی بدون محدودیت می توانند چاپ شوند.

رمز ارزهای سنتی که توسط بانک های مرکزی کشورها ارائه می شوند مزایای خاص خود را دارند. این ارزها می توانند:

سرعت تراکنش ها را افزایش دهند

هزینه های چاپ و انتقال پول را کاهش دهند

و کنترل دولت بر سیاست های مالی را حفظ کنند.

برای مثال چین با راه اندازی یوان دیجیتال یکی از نخستین کشورهایی است که به طور رسمی از رمز ارز ملی استفاده کرده است.

یکی از ارکان مهم در معامله ارزهای دیجیتال استفاده از بروکرهاست. بروکر  ها واسطه هایی هستند که به کاربران امکان خرید و فروش رمزارزها را می دهند بدون آن که مستقیماً با فناوری بلاکچین درگیر باشند.

دارای مجوزهای بین المللی یا ملی معتبر باشد.

رابط کاربری ساده برای کاربران تازه کار فراهم کند.

پشتیبانی قوی و آموزش رایگان ارز دیجیتال ارائه دهد.

امنیت حساب ها و تراکنش ها را تضمین کند.

بسیاری از کاربران تازه وارد به بازار کریپتو به جای صرافی های پیچیده ترجیح می دهند از بروکرهای ساده و امن برای خرید ارز دیجیتال استفاده کنند.

با توجه به رشد سریع این حوزه اموزش ارز دیجیتال به یکی از مهم ترین نیازهای کاربران تبدیل شده است. ورود بدون دانش به بازار پرنوسان ارزهای دیجیتال می تواند منجر به زیان های سنگین شود.

آشنایی با مفاهیم پایه ای مانند بلاکچین کیف پول کلید خصوصی و عمومی

نحوه تحلیل تکنیکال و بنیادی رمزارزها

شناخت بروکرها و صرافی های معتبر

مدیریت ریسک و روانشناسی معامله گری

دوره های معتبر آموزش ارز دیجیتال هم اکنون به صورت آنلاین و حضوری در بسیاری از کشورها در حال برگزاری است و حتی برخی دانشگاه ها نیز در حال افزودن این موضوع به برنامه درسی خود هستند.

ورود ارزهای دیجیتال به اقتصاد جهانی تأثیرات زیادی داشته است:

افراد در کشورهای تحریم شده یا با تورم بالا از رمزارزها برای حفظ ارزش دارایی خود استفاده می کنند.

دولت ها با دشواری در ردیابی دارایی های دیجیتال مواجه اند.

بسیاری از بانک ها در حال تطبیق خود با فناوری بلاکچین اند.

با وجود مزایای بسیار این ارزها با چالش هایی نیز مواجه اند:

نوسان بالا

نبود قوانین جهانی شفاف

استفاده در فعالیت های غیرقانونی

پیچیدگی فنی برای کاربران عادی

ارزهای دیجیتال و رمز ارزهای سنتی هر دو در حال شکل دادن آینده پول در جهان هستند. تفاوت اصلی میان آن ها در سطح کنترل شفافیت و ساختار فناوری است. در این میان نقش بروکرهای حرفه ای در ساده سازی فرآیند خرید و فروش و آموزش ارز دیجیتال در توانمندسازی کاربران بسیار حیاتی است. اگرچه هنوز مسیر روشنی برای جایگزینی کامل پول های سنتی با ارزهای دیجیتال ترسیم نشده اما مسیر تحول مالی به وضوح در جریان است. آینده از آن کسانی خواهد بود که دانش کافی برای استفاده هوشمندانه از این فناوری های نوین داشته باشند.